Η άρπα δημιουργεί, μέσα από τον αφοσιωμένο ερμηνευτή, ηχητικές ατμόσφαιρες και ηχοτοπία που μαγνητίζουν, προσκαλώντας ευγενικά τον ακροατή σε καταλάγιασμα εντάσεων και σκέψεων. Μέσα από τους ήχους της άρπας, ο άνθρωπος παραδίνεται και γαληνεύει, επιτρέπει στον εαυτό του να ονειρευτεί και στο νου του να ταξιδέψει και αφήνεται σε εικόνες και συνειρμούς που γεννιούνται μέσα από τα μουσικά κομμάτια.

Η εμπειρία αυτή, ενισχυόμενη από παραστάσεις και συμβολισμούς παραμυθιών που αναδεικνύουν πανανθρώπινες αξίες, χαρά και αισιοδοξία, αποτελεί μια δυνατή συνθήκη που ευεργετεί βαθιά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως την τρίτη ηλικία, σε νοσοκομεία και ιδρύματα φροντίδας, παιδιά και ενήλικες ασθενείς. Επιπλέον, η άρπα έχει τη δυναμική να αποτελεί ένα μουσικό όργανο συντροφιάς και συντονισμού του ανθρώπου με τη θετικότητα, την ελπίδα και την εσωτερική του δύναμη.

Ο άνθρωπος που παίζει την άρπα με ή χωρίς αφήγηση παραμυθιού, βρίσκεται στην υπεύθυνη θέση να δημιουργεί το χώρο ασφάλειας και γαλήνης, συντονιζόμενος πρώτα ο ίδιος σε αυτήν την δόνηση.